Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Τα ελληνικά κράτη μετά την άλωση της Πόλης

1. Η Αυτοκρατορία της Νίκαιας 
Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεόδωρος Λάσκαρης και ο Πατριάρχης, μετά την άλωση της Πόλης, κατέφυγαν στη Νίκαια της Μικράς Ασίας και ανασύνταξαν εκεί την εξόριστη βυζαντινή αυτοκρατορία.
Αυτή φιλοξενούσε τώρα τον αυτοκρατορικό αετό και μάλιστα δικέφαλο, με το ένα κεφάλι να κοιτάζει την Ανατολή και το άλλο τη χαμένη Κωνσταντινούπολη.
Κάνοντας διπλό αγώνα, κατά των Τούρκων και των Φράγκων, ο Λάσκαρης και οι διάδοχοί του
Παλαιολόγοι κατάφεραν να διατηρήσουν τη νέα
«αυτοκρατορία» επί 57 χρόνια και από εκεί να απελευθερώσουν την Πόλη (1261).
Η ιστορία της αυτοκρατορίας της Νίκαιας είναι «η ιστορία της Πόλης χωρίς την Πόλη». 

 
2. Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας
Ιδρυτές της ήταν οι Κομνηνοί. Πρωτεύουσά της είχε την Τραπεζούντα του Εύξεινου Πόντου. Η θέση και η μεγάλη απόστασή της από τα άλλα ελληνικά κράτη δεν τη βοήθησε να συνεργαστεί μαζί τους. Οι ιδρυτές και οι διάδοχοί τους, αγωνίστηκαν μόνοι, ανάμεσα σε πολλούς εχθρικούς λαούς, την οργάνωσαν οικονομικά και στρατιωτικά και κατάφεραν να την κρατήσουν ελεύθερη 257 χρόνια.
Στο διάστημα αυτό, αλλά και στα χρόνια της τουρκοκρατίας που ακολούθησαν, η Τραπεζούντα ήταν το χριστιανικό κέντρο των γύρω από τον Εύξεινο Πόντο ελληνικών πόλεων. Σ’ αυτή έχει τις ρίζες του ο ποντιακός ελληνισμός και γι’ αυτή μιλούν ακόμη οι παραδόσεις, οι χοροί και τα τραγούδια των Ποντίων. 

 
3. Το Δεσποτάτο της Ηπείρου
Το ίδρυσε στην Ήπειρο ο δεσπότης Μιχαήλ Α' Άγγελος με πρωτεύουσά του την Άρτα. Με τον καιρό αύξησε την επικράτειά του σε όλη τη δυτική Ελλάδα και τη Μακεδονία. Η πιο σημαντική στιγμή της ιστορίας του όμως ήταν η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, της δεύτερης σημαντικής πόλης της Αυτοκρατορίας, από τους Λατίνους, είκοσι χρόνια μετά την άλωσή της (1224).
4. Το Δεσποτάτο του Μυστρά
Το ίδρυσαν πολύ αργότερα οι Παλαιολόγοι σε οχυρωμένη από τους Φράγκους θέση, κοντά στη Σπάρτη. Το μικρό, στο ξεκίνημά του, Δεσποτάτο απλώθηκε σιγά-σιγά και, αφαιρώντας εδάφη από τους Φράγκους, έφτασε ως τον Ισθμό της Κορίνθου. Το Δεσποτάτο γνώρισε μεγάλη ακμή στα γράμματα και τις τέχνες. Εδώ έζησε και δίδαξε ο σοφός Γεώργιος Πλήθων-Γεμιστός. Εδώ στέφθηκε ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Η καστροπολιτεία του Μυστρά
μια περιπέτεια για μικρούς εξερευνητές
(κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο)
http://www.culture.gr/culture/mystras-edu/

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΛΕΞΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!


perierga.gr - Η μεγαλύτερη ελληνική λέξη έχει 172 γράμματα!!!
 Η ελληνική γλώσσα κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ καθώς η μεγαλύτερη πραγματική λέξη στον κόσμο υπάρχει στο έργο »Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη και αποτελείται από 172 γράμματα, 27 συνθετικά και 78 συλλαβές! Ο Αριστοφάνης εκμεταλλεύεται στο έπακρον την εκπληκτική ευχέρεια της Ελληνικής να σχηματίζει πολυσύλλαβες λέξεις, περιγράφοντας μέσα σε 172 γράμματα μια ολόκληρη συνταγή μαγειρικής, η οποία περιλαμβάνει ένα συνονθύλευμα τροφών! Η αριστοφανική λέξη βρίσκεται στους στίχους 1169-1175 και έχει καταγραφεί στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες:
λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενο
κιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγα
νοπτερυγών…
Ο λεξιλογικός αυτός «σιδηρόδρομος» είναι δύσκολο να διαβαστεί απνευστί, ενώ με μια μικρή προσπάθεια μπορούμε να μεταφράσουμε:  
-πάστοπεταλίδο-γαλεοσάλαχο-τούρσοπιπεράτο-μυαλοκόμματα-
-μελοπερεχύτο-μυτζηθρότυρο-τρύγονοκοτσύφο-τσιχλοπίτσουνα -
-ψήτοσουσουράδο-κοτοκέφαλα-άγριοπεριστέρο-λαγοκούνελα -
-στράγαλοπετμέζο-φτερουγόδιπλες.
                                                          πηγή:periega.gr      
 Έλλη          

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Πασχαλινά έθιμα


Το Πάσχα αποτελεί για τους χριστιανούς την δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή μετά τα Χριστούγεννα. Πολλά είναι τα ήθη και τα έθιμα που τηρούνται και γιορτάζονται σε κάθε γωνιά της χώρας μας.
Παρακάτω  αναφέρουμε κάποια σημαντικά έθιμα της χώρας μας:
Λιβαδειά: Αν η Λιβαδειά είναι για φέτος ο πασχαλινός σας προορισμός, τότε σίγουρα θα έχετε την δυνατότητα να ζήσετε από κοντά το πιο χαρακτηριστικό έθιμο της εποχής που λέγεται «Πάσχα της Λιβαδειάς». Εκεί οι νέοι της πολύς συμμετέχουν στο έθιμο του «λάκκου». Μετά το Μεγάλο Σάββατο και την Ανάσταση, ένας νέος βάζει φωτιά σε έναν σωρό κλαδιά χρησιμοποιώντας την λαμπάδα του με το Άγιο Φως της Ανάστασης. Σιγά σιγά στην φωτιά αυτή θα δημιουργηθεί η κατάλληλη θράκα που θα φιλοξενήσει το ψήσιμο των αρνιών. Το γλέντι αυτό διαρκεί μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, ενώ συνοδεύεται με παραδοσιακούς χορούς, δημοτική μουσική και πολλά πυροτεχνήματα.
Καλαμάτα: Ξεχωριστά γιορτάζεται το Πάσχα και στην Πελοπόννησο. Στην Καλαμάτα συγκεκριμένα οι κάτοικοι αναβιώνουν ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στο 1821. Αυτό δεν είναι άλλο από τα «Μπουλούκια». Όλοι όσοι συμμετέχουν, φορούν υποχρεωτικά παραδοσιακές στολές και είναι οπλισμένοι με σαϊτες. Οι σαϊτες αυτές είναι ισχυρά πολεμοφόδια, αφού είναι γεμισμένα με μπαρούτι. Όλοι οι διαγωνιζόμενοι συγκεντρώνονται στο γήπεδο του Μεσσηνιακού και αρχίζουν τον σαϊτοπόλεμο προσφέροντας μοναδικό θέαμα σε κάθε επισκέπτη!
Πάρος: Μοναδικό και άκρως περίεργο έθιμο της Πάρου είναι η περιφορά του Επιταφίου της Μάρπησσας την Μεγάλη Παρασκευή. Το χαρακτηριστικό αυτού του Επιταφίου είναι ότι γίνονται περίπου δεκαπέντε στάσεις. Σε κάθε στάση «φωτίζεται» και ένα μέρος του βουνού. Τα παιδιά του νησιού είναι ντυμένα είτε «Μαθητές του Χριστού» είτε «Ρωμαίοι στρατιώτες» και αναπαριστούν την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο όρος των Ελαίων, τη Σταύρωση και την Ανάσταση.
Κως: Χαρακτηριστικό του νησιού είναι ένα έθιμο που κάνουν τα παιδιά. Παίρνουν μεγάλα σιδερένια κλειδιά και αφού τα δέσουν με ένα σκοινί το κλειδί με μπαρούτι, στη συνέχεια βάζουν ένα μεγάλο κλειδί στην τρύπα του κλειδιού και περιμένουν…το βράδυ της Ανάστασης. Το Μεγάλο Σάββατο χτυπούν δυνατά τα κλειδιά στον τοίχο ώστε να εκπυρσοκροτήσουν, συνοδεύοντας έτσι τον παππά στο «Χριστός Ανέστη». Ακόμα ένα έθιμο του νησιού είναι, οι «λαμπρές». Αυτές δεν είναι άλλο από πανέμορφα μωβ λουλούδια που κόβουν οι κάτοικοι απ’ το βουνό και στολίζουν το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ολόκληρη την εκκλησία.
Λευκάδα: Κάτι πολύ ξεχωριστό συμβαίνει στην Λευκάδα την Μεγάλη Παρασκευή. Όσοι βρεθούν στο νησί αυτές τις μέρες του Πάσχα, τότε θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά την περιφορά των Επιταφίων με την συνοδεία της φιλαρμονικής. Οι Επιτάφιοι καταλήγουν στην παραδοσιακή ενετική κεντρική πλατεία του νησιού. Το δε Μεγάλο Σάββατο η φιλαρμονική εξακολουθεί το «ταξίδι» της περνώντας από τα σοκάκια του νησιού και παίζοντας χαρούμενους σκοπούς. Οι νοικοκυρές βγαίνουν στα μπαλκόνια και πετούν στους δρόμους πήλινες στάμνες.
Αμοργός: Το Σάββατο του Λαζάρου ο παπάς του χωριού αναθέτει σ’ ένα παιδί να πάει από πόρτα σε πόρτα και να μοιράσει τους μεγάλους σταυρούς. Αυτοί είναι φτιαγμένοι από φύλλα βάγιας. Οι νοικοκυρές ανταμοίβουν το παιδί με πασχαλινά αυγά, χρήματα και άλλα πασχαλινά δώρα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας κάθε σπίτι πηγαίνει τον σταυρό του στην εκκλησία, για να τον «λειτουργήσει».
 Κάλλια

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Η διοικητική διαίρεση της Ελλάδας

Στο κεφάλαιο αυτό θα μάθετε:
_ γιατί είναι απαραίτητη η διοικητική διαίρεση της χώρας μας
_ για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α)

Το ποικιλόμορφο ανάγλυφο της πατρίδας μας διαμορφώνει διαφορετικά γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά σε κάθε περιοχή. Τα χαρακτηριστικά αυτά με τη σειρά τους καθορίζουν τον τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής.
Για την άμεση και καλύτερη αντιμετώπιση των τοπικών προβλημάτων, που δημιουργούνται σε μια περιοχή, το κράτος δημιούργησε τις μικρότερες διοικητικές διαιρέσεις της χώρας. Έτσι οι διοικητικές αρχές κάθε περιοχής, οι οποίες γνωρίζουν καλύτερα τα προβλήματα της, μπορούν να προτείνουν και να εφαρμόζουν τις καλύτερες λύσεις για τα τοπικά θέματα.
Για την επίτευξη του στόχου αυτού η χώρα μας έχει τρία επίπεδα διοικητικής διαίρεσης.
[πρόγραμμα «Καλλικράτης» (επισήμως Ν.3852/10)]
Αυτά είναι:
* Πρωτοβάθμιος οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) είναι ο δήμος. Διοικείται από δήμαρχο και δημοτικό συμβούλιο που εκλέγονται κάθε 5 έτη με καθολική ψηφοφορία ανάμεσα στους δημότες και τους μόνιμους κατοίκους. Κάθε δήμος χωρίζεται επίσης σε διαμερίσματα με την επίσημη ονομασία «δημοτικές ενότητες» και αυτές με τη σειρά τους σε «κοινότητες». Οι δημοτικές ενότητες διαθέτουν δικά τους συμβούλια, ο ρόλος αυτών όμως είναι κατά βάσιν συμβουλευτικός και δεν μπορούν να λάβουν αποφάσεις.



* Δευτεροβάθμιος ΟΤΑ είναι η περιφέρεια, η οποία αντιστοιχεί σε μία ευρεία γεωγραφική περιοχή της χώρας. Διοικείται από περιφερειάρχη και περιφερειακό συμβούλιο που εκλέγονται κάθε 5 έτη με καθολική ψηφοφορία ανάμεσα στους δημότες και τους μόνιμους κατοίκους των δήμων που υπάγονται στην περιφέρεια. Κάθε περιφέρεια διαιρείται σε «περιφερειακές ενότητες», οι οποίες (με εξαίρεση τα νησιά του Αιγαίου) συμπίπτουν με τους νομούς. Κάθε περιφερειακή ενότητα διαθέτει δικό της αντιπεριφερειάρχη που διορίζεται από τον περιφερειάρχη.

  1. Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης
  2. Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας
  3. Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας
  4. Περιφέρεια Ηπείρου
  5. Περιφέρεια Θεσσαλίας
  6. Περιφέρεια Ιονίων Νήσων
  7. Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας
  8. Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας
  9. Περιφέρεια Αττικής
  10. Περιφέρεια Πελοποννήσου
  11. Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου
  12. Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
  13. Περιφέρεια Κρήτης




Δύο ή περισσότερες περιφέρειες (ή μόνο μία στην περίπτωση της Αττικής και της Κρήτης) συγκροτούν έναν τρίτο βαθμό, την αποκεντρωμένη διοίκηση. Αυτή δεν αποτελεί θεσμό αυτοδιοίκησης, αφού ο επικεφαλής της (γενικός γραμματέας) διορίζεται από την κυβέρνηση και συγκεντρώνει όλες τις αποφασιστικές αρμοδιότητες, το δε συμβούλιό της, στο οποίο συμμετέχουν οι οικείοι περιφερειάρχες και εκπρόσωποι των τοπικών ενώσεων δήμων, έχει κυρίως συμβουλευτικό χαρακτήρα.
  1. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής
  2. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας
  3. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας
  4. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
  5. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης
  6. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου
  7. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης
Αποκεντρωμένη διοίκησηΈδραΠεριφέρειεςΧάρτης
ΑττικήςΑθήναΑττικήςGreeceDioikiseis.png
Μακεδονίας - ΘράκηςΘεσσαλονίκηΚεντρικής ΜακεδονίαςΑνατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Ηπείρου - Δυτικής ΜακεδονίαςΙωάννιναΗπείρουΔυτικής Μακεδονίας
Θεσσαλίας - Στερεάς ΕλλάδαςΛάρισαΘεσσαλίαςΣτερεάς Ελλάδας
Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και ΙονίουΠάτραΠελοποννήσουΔυτικής ΕλλάδαςΙονίων Νήσων
ΑιγαίουΠειραιάςΒορείου ΑιγαίουΝοτίου Αιγαίου
ΚρήτηςΗράκλειοΚρήτης
Πηγή: Σύσταση αποκεντρωμένης διοίκησης, ιστοχώρος του Υπουργείου Εσωτερικών

Ξάνθη

Στην περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στη Βιστονίδα λίμνη (ανατολικά) και το Νέστο (δυτικά) στα αρχαία χρόνια ζούσαν οι θρακικές φυλές των Βιστόνων ( κοντά στη Βιστονίδα λίμνη) και οι Σαπαίοι (δυτικά των Βιστόνων και μέχρι το Νέστο ποταμό. Στα ορεινά της ίδιας περιοχής ζούσαν τα θρακικά φύλα των Τραυσών ( στα βορειοανατολικά, στην κοιλάδα του Τραύου ποταμού, που διαρρέει την κοιλάδα του Εχίνου και χύνεται στα βόρεια της Βιστονίδας λίμνης), των Σατρών στα βόρεια και των Δίων στην κοιλάδα του Νέστου. 

Το όνομα Ξάνθεια, πρωτομαρτυρείται το 879 μ.Χ., όταν ο επίσκοπος αυτής Γεώργιος αναφέρεται να συμμετέχει σε σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη. 

Με αυτή την ονομασία είναι γνωστή σ' όλη την μετέπειτα ιστορία μέχρι και σήμερα.                                                                                                                 

                                            

Η Ξάνθη είναι πόλη της Θράκης, πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού. Χτισμένη στους πρόποδες της οροσειράς Ροδόπης, στην αρχή της πεδιάδας η οποία εκτείνεται προς τα νότια μέχρι το Θρακικό πέλαγος.

     

Ο Νομός Ξάνθης μετά την τελευταία διοικητική μεταρρύθμιση αποτελείται από 4 Δήμους.
Η έκταση του Δ. Ξάνθης ανέρχεται σε 153.116 στρέμματα. Ο συνολικός πληθυσμός του Νομού Ξάνθης με βάση την απογραφή του 2011 ανέρχεται σε 110.290 άτομα. Η πρωτεύουσα του Νομού και του Δήμου, δηλ. η πόλη της Ξάνθης, έχει σήμερα 64.450 κατοίκους και αποτελεί το 58,4 % του συνολικού πληθυσμού του Νομού.
Η πόλη της Ξάνθης, τα Κιμμέρια και το Εύμοιρο είναι οι κυριότεροι οικισμοί του Δήμου.
Επί πλέον στο Δήμο αναφέρονται 19 μικρότεροι οικισμοί πληθυσμού έως 1092 άτομα.
Η Ξάνθη είναι το εμπορικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής και ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της, είναι η πολυπολιτισμικότητα και η αρμονική συνύπαρξη του χριστιανικού και του μουσουλμανικού στοιχείου.
Η σύγχρονη πόλη αποτελεί πόλο έλξης για την καθημερινή ζωή. Καταστήματα, πλατείες, πάρκα, κέντρα διασκέδασης όπως καφέ, εστιατόρια, ταβέρνες κλπ, με υπέροχη αισθητική, ζαχαροπλαστεία με γλυκά τα οποία είναι γνωστά σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη με ιδιαίτερες γεύσεις όπως αυτή της καριόκας και του σαραγλί.
Η διασκέδαση, άλλο ένα κομμάτι της καθημερινότητας, χαρακτηρίζεται έντονη. Διαθέτει μια ξεχωριστή ζωντάνια και πολυχρωμία: στέκια νεολαίας, κινηματογράφοι, μπαράκια κ.α.
Στην περιοχή της Ξάνθης παράγεται ο φημισμένος σε όλο το κόσμο αρωματικός καπνός Μπασμάς. Παλαιότερα την αποκαλούσαν «αρχόντισσα» λόγω του πλούτου που επέφερε το καπνεμπόριο και με τον τρόπο αυτό έγινε γνωστή στα πέρατα του κόσμου και απέκτησε αίγλη και μεγάλη φήμη.
Οι καπναποθήκες οι οποίες σώζονται έως σήμερα χαρακτηρίζονται αρχιτεκτονικά ¨μεγαθήρια¨ τα οποία αφηγούνται τις παλαιές δόξες και την οικονομική άνθιση της πόλης αλλά και της περιοχής.

Σήμερα, η Ξάνθη αποκαλείται ως η Πόλη με τα χίλια χρώματα και ο κάθε επισκέπτης κατανοεί τον λόγο μόλις περπατήσει στην πόλη.
Η πόλη της Ξάνθης βρίσκεται στο κέντρο της αλυσίδας των αστικών κέντρων της βορειανατολικής Ελλάδας, που συγκροτούν ένα ¨δίκτυο¨ τόπων φορτισμένων με ιδιαίτερο φυσικό, οικολογικό, ιστορικό, αρχαιολογικό και πολιτισμικό ενδιαφέρον.
Ο άξονας αυτός των αστικών κέντρων αποτελεί ουσιαστικά και τον άξονα οδικής επικοινωνίας της χώρας με την Ανατολική Θράκη (Τουρκία) και τη Μαύρη Θάλασσα (Εύξεινος Πόντος) και μπορεί να θεωρηθεί τμήμα της ιστορικής οδού που συνδέει τη Θεσσαλονίκη με την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη με τα δυτικά παράλια της Βαλκανικής (Εγνατία-Νέα Εγνατία).
Από τα άκρα του άξονα και κατά μήκος συγκεκριμένων κοιλάδων (Σέρρες –Στρυμόνας, Νέστος, Αλεξανδρούπολη - Έβρος) αναπτύσσονται οδικές συνδέσεις προς τη Βουλγαρία, τη βόρειο Βαλκανική και την κεντρική και ανατολική Ευρώπη αντίστοιχα.
Βασικές υποδομές της ευρύτερης περιοχής είναι η Εγνατία οδός και οι κάθετοι άξονες σύνδεσης με Βουλγαρία που βρίσκονται σε εξέλιξη, τα 2 Αεροδρόμια ¨Καβάλας¨ και ¨Αλεξανδρούπολης¨, τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας και του Π. Λάγους, οι ΒΙ.ΠΕ των αστικών κέντρων, τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα στο Ν. Δράμας.
Ο Δήμος Ξάνθης κατέχει μια κεντροβαρική θέση τόσο στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο, όσο και στο δίκτυο των αστικών κέντρων της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, διαθέτοντας συγκριτικά πλεονεκτήματα αφού αποτελεί ένα ισχυρό εμπορικό, μεταποιητικό, πολιτιστικό και παραδοσιακό κέντρο, κέντρο ανάπτυξης εξειδικευμένων υπηρεσιών, πόλο έρευνας και καινοτομίας, εκμεταλλευόμενη την ύπαρξη της Πολυτεχνικής Σχολής του ΔΠΘ.
Όσον αφορά στην επιρροή του Δήμου Ξάνθης στους υπόλοιπους οικισμούς του Νομού η πόλη της Ξάνθης, συγκεντρώνει όλες τις υπηρεσίες και λειτουργίες ενός σύγχρονου κέντρου και εξυπηρετεί στον πληθυσμό όλου του Νομού. Υπηρεσίες Περιφερειακού και Νομαρχιακού επιπέδου, Τράπεζες, Εμπόριο, Υγεία αποτελούν την αιχμή.
Παράλληλη είναι η κατάσταση στο χώρο εργασίας. Στην πόλη της Ξάνθης, στην ευρύτερη περιοχή π.χ. ΒΙ.ΠΕ. συγκλίνουν οι καθημερινές μετακινήσεις.
Οι θέσεις εργασίας στο δευτερογενή τομέα επικεντρώνονται στη Βιομηχανική περιοχή Ξάνθης και σε διάσπαρτες βιομηχανίες στον άξονα Ξάνθη-Γενισέα- Άβδηρα, Ξάνθη-Κιμμέρια-Πηγάδια, Ξάνθη-Τοξότες-Εύλαλο και Ξάνθη – Μαγικό - Μάγγανα.
Η πόλη της Ξάνθης από το 1975 φιλοξενεί την Πολυτεχνική Σχολή , η οποία αποτελεί τμήμα του ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ, και στην οποία φοιτούν γύρω στους 4000 φοιτητές. Ζωτικός πνεύμονας της πόλης το ΔΠΘ. Η επιστημονική και η πολιτισμική δημιουργία φοιτητών και καθηγητών προσφέρουν μια άλλη πρόταση ζωής στην πόλη καθώς δίνουν μια άλλη δυναμική και μια νέα πνοή. 

Η πολιτιστική ζωή της πόλης έντονη, όπως και οι ρυθμοί της ζωής της.
Οι Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές – Ξανθιώτικο Καρναβάλι, γνωστές στο πανελλήνιο, στην Ευρώπη και τελευταία σε όλο τον κόσμο, οι Γιορτές Παλιάς Πόλης, μοναδικές στο είδος τους και φημισμένες για την ποικιλομορφία τους, το Φεστιβάλ Μάνος Χατζιδάκις, θεσμοί αξεπέραστοι που δίνουν το γνώρισμα του πολιτιστικού οργασμού στην πόλη μας, συνεπικουρούμενες από εκδηλώσεις, φορέων και συλλόγων.